ΚΟΥΜΠΙΆ ΜΑΡΓΑΡΙΤΆΡΙ

Η στερέωση είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και τα είδη ένδυσης. Βέβαια, στην αρχή έγινε μέσω συνελεύσεων, άγκιστρων, θηλιών και τα πάντα που μπορεί να κολλήσει τα δύο στρώματα ύφασμα ή δέρμα. Με την Εποχή του Χαλκού εμφανίζονται τα κουμπιά. Το παλαιότερο βρέθηκε στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού, σε αυτή τη γη της Ινδίας, και ως υλικό για τα κουμπιά χρησιμοποιήθηκαν τα πάντα που ήταν εύκολα για επεξεργασία.

Галерия

Μόδα και κουμπιά μαργαριτάρι

Σήμερα η μόδα δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση των κουμπιών μαργαριτάρι. Αυτά διαφοροποιούν και ομορφύνουν τα μεταξωτά φορέματα, μπλούζες και πουκάμισα. Αναπτύσσονται σε αμέτρητες παραλλαγές και δίνουν πνεύμα και μοναδικότητα του ενδύματος. Γίνονται αξεσουάρ που κάνει τα κοσμήματα περιττά.

Εξίσου χρησιμοποιούνται τα στερεά και που προφανώς υπέστησαν σοβαρή επεξεργασία κουμπιά, έτσι οι φέτες ή τα κομμάτια που μοιάζουν κόγχη.

Πανέμορφα μοντέλα από 18 αιώνα φυλάσσονται στο Μουσείο του διακόπτη στην Ιταλία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα οργανώνονται εκθέσεις σε μεγάλα μουσεία σε όλο τον κόσμο και μπορείτε να δείτε και μόνοι σας πόσο μικροσκοπικά κουμπιά μαργαριτάρι ενθουσιαζόταν τους ανθρώπους εδώ και αιώνες.

Παραγωγή

Σήμερα το μάργαρο παράγεται από μαλακίων που προέρχεται κυρίως από τις Φιλιππίνες και την Ιαπωνία.

Η τεχνολογία για την παραγωγή των κουμπιών από μαργαριτάρι εδώ και πολύ καιρό δεν έχει τίποτα να κάνει με την πρώην τέχνη. Με τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνικής αυτά είναι φθηνά και προσιτά. Την ίδια στιγμή, η ομορφιά τους είναι φυσική και πανέμορφη και πλήρως συναντά την αναζήτηση για μέγιστη πρόσφυση σε υλικά και υφάσματα με φυσική προέλευση.

Συνήθως το πρόσωπο είναι πιο φωτεινό, και το πίσω μέρος είναι πιο σκούρο και κρατάει την τραχύτητα του κελύφους. Τα μαζικά μοντέλα είναι πυκνά, παχύ και ανθεκτικά. Τα σύγχρονα κουμπιά μαργαριτάρι δεν σπάνε εύκολα και δεν σας υποχρεώνουν να αλλάξετε τη μορφή των ρούχων επειδή έχουν καταστραφεί ένα ή δύο από αυτά.

Το σύνηθες μέγεθος είναι 14 έως 18, αλλά εάν έχετε ειδικές απαιτήσεις, μπορεί να παράγεται οποιοδήποτε μέγεθος. Υπάρχουν επίσης μαργαριταρένια κουμπιά ακόμα και με μέγεθος 40.

Η ιστορία των λαμπρών κουμπιών μαργαριτάρι

Το λαμπρό εσωτερικό μέρος του κελύφους προσέλκυσε την προσοχή των αρχαίων στην αυγή του πολιτισμού. Είχε αστραφτερά χρώματα του ήλιου και έδινε σημασία και ομορφιά. Γι` αυτό τα μαργαρώδης όστρακα βρέθηκαν γρήγορα μια θέση στη διακόσμηση των ενδυμάτων. Από εκεί έρχεται η λειτουργία κουμπώματος χρειαζόταν μόνο ένα βήμα και έγινε σύντομα. Επιπλέον, τα κελύφη επεξεργαζόταν εύκολα και βρίσκονται σε αφθονία. Έτσι εμφάνισαν τα όμορφα κουμπιά μαργαριτάρι.

Περασμένων αιώνες στα οποία είχαν μερικές φορές ξεχασμένα, στη συνέχεια και πάλι ήταν στη μόδα. Από το Μεσαίωνα και μετά εγκαταστάθηκαν μόνιμα στα ρούχα. Υπήρχαν περίοδοι κατά τις οποίες έραβαν δεκάδες και εκατοντάδες. Γνωστό είναι ένα βασιλικό κοστούμι – του Φρανσουά Α`, που ήταν επενδεδυμένο με περισσότερα από 13.000 – φυσικά, όχι περλέ κουμπιά; αλλά χρυσά. Ήταν σημάδι της δημόσιας περιουσίας και κατάστασης και ήταν προσβάσιμα μόνο σε ορισμένα στρώματα της κοινωνίας.

Σε πιο πρόσφατες εποχές τα μικρά κουμπιά μαργαριτάρι έγιναν μια πλατφόρμα για τους καλλιτέχνες, χαράκτες και κοσμηματοπωλεία. Αυτά συχνά μετατρέπονται σε έργο τέχνης για συλλέκτες οι οποίοι πληρώνουν τεράστια ποσά.

Η μαργαριταρόρριζα – η μητέρα των μαργαριταριών

Σήμερα τα διάφορα κουμπιά μαργαριτάρι είναι μέρος ενός κύματος σεβασμού για τα φυσικά υλικά στις τελευταίες δεκαετίες. Το μάργαρο από το οποίο κατασκευάζονται είναι πολύ παρόμοιο σε σύνθεση με τα μαργαριτάρια. Αυτό εκκρίνεται από το μαλάκιο στις προσπάθειές του να κάνει το κέλυφος απολύτως ομαλό και να αποτρέψει τον ερεθισμό ξένων σωμάτων και παράσιτων. Στην ουσία αποτελεί αιμοπετάλια ανθρακικού ασβεστίου, τοποθετημένα παράλληλα προς την επιφάνεια. Τα στρώματά τους εναλλάσσονται με στρώματα ελαστικής βιοπολυμερής, η οποία δίνει τη δύναμη του κελύφους.

Κατά την επιλογή των κουμπιών μαργαριτάρι, να θυμάστε ότι η διαφορά με τα μαργαριτάρια είναι μικρή. Σε αυτά τα ανθρακικό οι πλάκες ασβεστίου είναι διατεταγμένες κάθετα προς την επιφάνεια και ακτινικά προς το ερέθισμα, που κάνουν το πυρήνα του μαργαριταριού.

Σύμφωνα με το είδος μαλάκιο, που το κάνει, το μάργαρο μπορεί να είναι πιο σκοτεινό ή λευκό. Χαρακτηρίζεται με τη λάμψη και την αλλαγή του χρώματος όταν αλλάζετε τη γωνία του θεατή. Κατά τη διάρκεια των χιλιετιών οι μαργαρώδης κοχύλιες χρησιμοποιούνται για διάφορους σκοπούς – από ένα μέσο ανταλλαγής για εμπόριο σε ένα εντυπωσιακό υλικό για κοσμήματα, σφραγιδόλιθους και έργα τέχνης. Και φυσικά – για τα αφρώδεις μαργαριταρένια κουμπιά.